Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

εντάξει το περίπτερο...


«ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ δεν ήθελα να πάρω τα χρήματα. Ήθελα να με βοηθήσει η Πολιτεία, όπως όφειλε. Όμως επί δυόμισι μήνες δεν έκανε κανείς τίποτα. Έτσι τελικά τα δέχτηκα. Και για μένα αυτή η προσφορά ήταν πάρα πολύ σημαντική, γιατί με βοήθησε να σταθώ και πάλι στα πόδια μου».

Η 74χρονη Χαρίκλεια Ανανιάδου, η οποία είδε το περίπτερο που διατηρεί εδώ και 50 χρόνια να καίγεται από την καταστροφική μανία άγνωστης ομάδας κουκουλοφόρων(κουκουλοφόροι δεν σημαίνει αυτόματα και αναρχικοί), δέχτηκε ένα απρόσμενο δώρο από ομάδα αναρχικών. Τα μέλη της Αναρχικής Πρωτοβουλίας κατάφεραν να συγκεντρώσουν και να της παραδώσουν 13.000 ευρώ, προκειμένου να τη βοηθήσουν να ξαναστήσει τη δουλειά της. Τα χρήματα παραδόθηκαν, το περίπτερο φτιάχτηκε από την αρχή και η κ. Χαρίκλεια εδώ και λίγες μέρες συνεχίζει κανονικά τη ζωή της. Ήταν λίγο πριν από τις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής 2 Νοεμβρίου, όταν η ηλικιωμένη γυναίκα ειδοποιήθηκε από τους μπάτσους ότι άγνωστοι είχαν καταστρέψει το περίπτερό της, που βρίσκεται στην οδό Εθνικής Αμύνης, απέναντι από την είσοδο του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής. Όταν πήγε να δει τι συνέβη, διαπίστωσε ότι είχαν γίνει στάχτη οι κόποι μιας ζωής. «Το περίπτερο έχει λεηλατηθεί πάρα πολλές φορές στη διάρκεια επεισοδίων. Όμως ήταν η πρώτη φορά που το έκαψαν και μάλιστα ολοσχερώς», είπε στα «ΝΕΑ».
Η 74χρονη γυναίκα, που αντιμετωπίζει και προβλήματα υγείας, βρέθηκε σε απόγνωση. Άλλωστε, το περίπτερο ήταν το μόνο οικονομικό στήριγμα για την ίδια και για τη νύφη της, η οποία έμεινε χήρα με πέντε παιδιά. Και οι εκκλήσεις της στην Πολιτεία να τη βοηθήσει, έπεσαν στο κενό. «Περίμενα από την Πολιτεία να με βοηθήσει, αφού ήταν ξεκάθαρα τρομοκρατική ενέργεια. Σε όσους λεηλατήθηκαν στις 6 Δεκεμβρίου έδωσαν βοήθημα 10.000 ευρώ. Μάλιστα, τα χρήματα τα πήραν μέσα σε τρεις μέρες. Εγώ, επειδή έπαθα το κακό στις αρχές Νοεμβρίου, δεν πήρα τίποτα. Αφού λοιπόν η Πολιτεία ήταν απούσα κι έμεινε στις υποσχέσεις, δέχτηκα τη βοήθεια που μου πρόσφεραν αυτά τα παιδιά. Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να ζήσεις, όταν δεν δουλεύεις επί δυόμισι μήνες», τόνισε. Τον ρόλο της Πολιτείας τελικά ανέλαβαν τα μέλη της Αναρχικής Πρωτοβουλίας. «Εγώ δεν ζήτησα τίποτα. Τα παιδιά με δική τους πρωτοβουλία άνοιξαν τον λογαριασμό. Δεν τους ξέρω. Δεν ήρθαν να με βρουν, ούτε τους γνώρισα ποτέ. Όμως τους ευχαριστώ μ΄ όλη τη δύναμη της ψυχής μου», κατέληξε.

Παρόμοια ενέργεια είχε γίνει στις αρχές του 2008 όταν συγκεντρώθηκαν 40.000 ευρώ για τήν οικογένεια τού εργαζόμενου Λευτέρη Τράλο που δολοφονήθηκε γιά λίγα ευρώ στό περίπτερο πού δούλευε,στό Παλαιό Φάληρο μπροστά στήν στάση τού ΄Εδεμ.

Είναι απαραίτητο να κατανοήσει ο κόσμος ότι οι αναρχικοί είναι βαθιά αλληλέγγυοι άνθρωποι που θα κινητοποιηθούν σε καθέ αδικία του κάθε κράτους απέναντι στους ανθρώπους όταν όλοι οι άλλοι θα αδιαφορούν και ότι δεν είναι "η πηγή όλων των δεινών" όπως βολέυει να λέγεται.
Τέτοιες ενέργειες πρεπει να πολλαπλασιαστούν στο μέλλον αφού το ανύπαρκτο κράτος εχει αφήσει το λαό στη τύχη.Η κατάσταση την οποία ζούμε τα τελευταία χρόνια αποδεικνύει ότι μόνο υποχρεώσεις έχουμε απέναντι σε αυτό το κράτος που ληστεύει,τρομοκρατεί και δολοφονεί τους πολίτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου